Pośrednie Małołąckie Siodło
Widok z Czerwonego Grzbietu | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
ok. 1770 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′44,0″N 19°54′55,9″E/49,245556 19,915528 |
Pośrednie Małołąckie Siodło (ok. 1770 m) – niewielka przełączka w północno-zachodniej grani Małołączniaka w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w krótkiej, trawiasto-kosówkowej grzędzie, która odgałęzia się nieco powyżej Kobylarzowego Siodełka od Czerwonego Grzbietu i łagodnie opada w kierunku północno-wschodnim. Przełączka ta oddziela Pośrednią Małołącką Turnię od grzędy Czerwonego Grzbietu. Na obydwie strony opadają z niej dwa żlebki; na północną stronę jedna z odnóg Żlebu Pronobisa, na wschodnią niewielki żlebek, opadający do północnej depresji pomiędzy Pośrednią Małołącką Turnią a Wielką Turnią. Jest on w dolnej części podcięty bardzo stromym progiem o wysokości ok. 10 m, ale próg ten można obejść. Wszystkie wyjścia na Pośrednie Małołąckie Siodełko są łatwe i latem na pewno chadzano nimi już w czasach pasterskich. Pierwsze przejście zimowe ze Żlebu Pronobisa oraz Skrytym Żlebem od Małołąckiego Ogrodu: Władysław Cywiński 22 lutego 1990[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-010-5 .